Gereedschatkist

Ik begin met kleine prachtige schatjes:
Een mooie krul die uit mijn schaaf kruipt
Het voelen en ruiken van hout
De schoonheid die tevoorschijn komt na het afwerken van hout met olie en was
Een zwaluwstaart die past
Mooie woorden uit de vaktaal van de meubelmaker
Verborgen pracht ontdekken door de kopse kant van hout door een loepje te bekijken
De weg er naar toe langs heide en bos eindigend in de weilanden van Langbroek waar de vogels fluiten.

Een grotere schat in de kist was voor mij het leerproces.
Er achter komen wanneer de zaag lekker door het hout loopt
Worstelen met mijn schaaf en dan het gevoel met schaaf en hout krijgen voor zo'n mooie krul
Ontdekken dat poetsen leuk kan zijn
Voelen dat mijn beitel goed op de wetsteen ligt en voelen dat er verschil is tussen een scherpe beitel en een scherpere beitel.
Ervaren dat lijmen geen eenvoudig klusje is en dat het fijn is om dat samen te doen.
Meer vertrouwd raken met de machines in de machinale
Mijn aandacht bij mijn eigen werk houden en mijn eigen tempo aanhouden
Inzicht krijgen in de werkvolgorde
Vertrouwen houden in dat het goed komt ook al gaat er van alles mis.

En dan zaten er nog wat grotere schatten in mijn kist:
Mijn fijn gemotiveerde medecursisten die altijd behulpzaam waren en betrokkenheid toonden naar elkaar waardoor er een fijne werksfeer was.
Twee docenten, Ralph en Michel, die klaar stonden om ons te begeleiden ieder in onze eigen schatkist. Deze vakmensen weten waar ze het over hebben en kunnen dat overbrengen. Ze kunnen luisteren en meedenken. Ze geven persoonlijke aanwijzingen waardoor ik werkelijk vaardiger ben geworden. Beiden deden dit vanuit hun eigen inzicht en ervaring waardoor ik geleerd heb dat er niet één manier is en dat ik een manier kan kiezen die bij mij past.
Naast aandacht voor het vak meubelmaken, is er aandacht voor de mens achter de cursist.

Evelien van Essen
Nov 2020