Tijdens mijn technische studie kwam ik erachter: ik was op weg om achter een computer te belanden. Niets voor mij! Maar, wat zou ik dan wel kunnen gaan doen?
Na een ingeving besloot ik meubelmaker te worden. Ik schreef me in voor een basiscursus bij De Schrijn. Zo kon ik rustig ontdekken of meubels maken inderdaad iets voor me was. De ingeving bleek een goede te zijn: hout als eerlijk, warm materiaal, scherp gereedschap en een stevige werkbank pasten uitstekend bij me.
Na de basiscursus heb ik het praktisch leerjaar gevolgd, waarna ik als zelfstandig meubelmaker aan de slag ben gegaan. Inmiddels ben ik terug bij waar ik mijn eerste stappen in houtbewerkersland heb gezet, nu als docent. Beter dan in mijn werkplaats heb ik bij De Schrijn de mogelijkheid om over te dragen wat ik heb geleerd. En mensen de mooie samenwerking tussen hout, hart, handen en gereedschap te laten ervaren.
En dit is voor mij de kern van het uitoefenen van een ambacht: het ontwikkelen en toestaan van het gevoel voor materiaal, gereedschap en jezelf. En genieten van de ervaring dat er iets moois voortkomt uit het samenspel tussen die drie. Een mooie houtkrul bijvoorbeeld, een passende houtverbinding en een tevreden gevoel.